Misschien herken je het wel; je hoort dat je een miskraam hebt en moet dan nog een curettage ondergaan. Of het gaat om een doodgeboorte en je moet nog bevallen. Het gevoel van oneerlijkheid, alsof je nog eens extra gestraft wordt terwijl je al genoeg gepijnigd bent.
Als je net als ik tijdens je jeugd niet geleerd hebt hoe je met emoties moet omgaan met emoties dan kan het af en toe best zwaar zijn.
Miskramen geaccepteerd? Helaas nog niet.
Veel ouders ervaren de periode na een aangrijpend verlies als stil. Alsof de stilte hen meer opvalt. Alsof het stiller is in huis. Alsof er een leegte is ontstaan. Doorgaans zijn we druk met werk of kinderen en hebben we de stilte niet zo in de gaten. Er is veel kracht te vinden in de stilte. Dit is het moment dat onze hersenen even niet of minder geprikkeld worden. Als je stil bent, let dan eens op het volgende. 1. Je lichaam: waar zit het vast? Waar doet het pijn? 2. Je gedachtes: het lukt nooit meer om zwanger te worden of misschien mijn partner zal mij nooit begrijpen
Je bent bang om nog een keer een pijnlijke bevalling mee te maken. Je maakt je zorgen dat je nog een miskraam zult krijgen. Of je bent bang dat je überhaupt niet meer zwanger wordt.
Als je verdriet hebt vanwege een miskraam of het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap speelt er veel tegelijk. Je hebt extra tijd voor jezelf nodig, je rouwt misschien anders dan je partner dus heb je meer tijd nodig om af te stemmen en dan zijn er bij sommigen nog de kinderen. Soms worden kinderen vergeten en veelal is het een weloverwogen beslissing om hen niet te betrekken bij rouw. Uit liefde willen we hen beschermen voor alle pijn die wijzelf voelen. Manu Keirse, rouwdeskundige en psycholoog, beschreef het treffend; ‘kinderen niet meenemen in rouw is niet beschermen, maar isoleren.’
Voel je nog verdriet, irritatie of teleurstelling als het gaat over de miskraam of het kindje dat je jaren geleden tijdens de zwangerschap bent verloren? Misschien vermijd je het onderwerp het liefst. Ergens weet je dat je er nog eens ruimte voor moet maken, maar je hebt geen tijd.
Een interessante manier om minder pijn te ervaren na een heftig verlies tijdens de zwangerschap of bevalling is gebaseerd op de wijsheid van de Griekse filosoof Epictetus:
Als je net een miskraam hebt gehad of je hebt een kindje verloren tijdens de zwangerschap dan is het heel logisch om boos te zijn. Boos omdat iemand waar naar je verlangde, iemand die je al liefhad, van je wordt afgenomen.
Voor sommigen is een miskraam de normaalste zaak van de wereld. Het hoort er gewoon bij. Voor anderen niet. Zij ervaren dit als een traumatisch verlies. Dit heeft met veel factoren te maken.
Je kunt je voorstellen dat het niet rouwen na een traumatische zwangerschap of bevalling effect heeft op een volgende zwangerschap. Lees hier meer over de effecten als je verlies onvoldoende aandacht geeft.
"Life's up and downs provide windows of opportunity to determine your values and goals. Think of using all obstacles as stepping stones to build the life you want" - Marsha Sinetar