Over het algemeen ervaren mensen in rouw veel dezelfde klachten. Ook ouders die een baby verliezen tijdens de zwangerschap of rondom de bevalling. Of ouders die een traumatische zwangerschap of bevalling ervaren kunnen er ook last van hebben. Deze klachten zijn zowel fysiek als psychisch:

Het is niet te bevatten; je hebt leven in je buik en toch bleek er iets mis. Je krijgt de keuze voorgelegd; wil je de zwangerschap voortzetten of afbreken? Met het mes op de keel, een duivels dilemma, een ethisch vraagstuk waar geen juiste antwoorden zijn.

Je bent onbezorgd zwanger. Immers zo hoort het. Je geniet van elke nieuwe dag dat je buik weer iets verder is gegroeid en neemt de vermoeidheid en eventuele misselijkheid voor lief. Diep van binnen weet je dat dit voor een hoger doel is.

Elk mens heeft een bepaald bereik. Vaak hangt dit samen met leeftijd, maar de levenservaring is nog belangrijker. Hier volgt een samenvatting van het prachtig verhaal van Marleen Vertommen, voorzitter van de werkgroep Met Lege Handen. Laat het je raken.

Als je erg verdrietig bent is het een kwestie van wachten totdat je ook treurige gedachtes krijgt. Andersom werkt het ook, dus als je bijvoorbeeld verdrietige gedachtes hebt dan krijg je ook verdrietige gevoelens. En dat is goed om te weten!

Als je een kindje verliest tijdens de zwangerschap ontstaat bij de meesten van ons verdriet. De emotie die past bij het verlies van iets of iemand die je dierbaar is. Huilen kost ons vaak een hoop energie, doen we niet graag en bovenal is het niet echt leuk. Je kunt er als een berg tegen op kijken. Waarom zou je dan toch verdriet willen verwerken?

Mannen en rouw.

Als je je kindje verloren hebt tijdens de zwangerschap hoor je wel eens; laat het achter je. Dat suggereert dat het weg van je gaat. Zo werkt het alleen niet. Jouw kind en dus het bijkomende verdriet blijft namelijk altijd onderdeel van jou.

Als je in een moeilijke periode zit is het ergste dat je jezelf kunt aandoen om daar te blijven zitten. Voor velen is het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap het begin van een zwarte periode. Laat de titel van dit bericht afkomstig van Winston Churchill je motiveren om aan de slag te gaan met jezelf.

Zingeving bij het verlies van je kindje. Zeker als het je net is overkomen is zingeving niet voor te stellen. Het verdriet, de onmacht, de diepte waar je in terecht… hel is wat mij betreft een passende omschrijving.

Het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap. Wettelijk krijg je daar geen verlof voor. Het kabinet overlegt nu over tien dagen rouwverlof na het verlies van een kindje (en/of partner). De vraag is of ook ongeboren kindjes daar bij horen.

Je kijkt uit naar het krijgen van een kindje. De naam is uitgezocht, de babykamer is klaar en het ontwerp van de geboortekaartjes is gemaakt. Er is geen moment waarop je je bedenkt dat dit nog mis kan gaan.