Wist je dat de baby in de buik cellen afstaat aan het hart van de moeder als die ziek is? Zo heeft de baby meer kans om te overleven. Er bestaat dus direct een relatie tussen de moeder en de baby. Zelfs als de baby nog maar uit een paar cellen bestaat. Voor de overleving van de baby én dus ook van de moeder zijn de twee op elkaar aangewezen. Het is daarmee niet zomaar een band, het is een existentiële band.
Het gevoel dat wij vrouwen hebben na het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap is hiermee voor anderen hopelijk makkelijker te begrijpen. En het begrip van anderen is zo belangrijk als je verdriet hebt.
De HR collega die mij begeleide was gelukkig heel begripvol. Dat hielp enorm. De dame van het UWV die mij belde net nadat ik mijn kindje verloor reageerde met de reactie; “wij rekenen dit tot een life event en een life event is geen reden voor verzuim”. Ik kon geen woord uitbrengen na haar reactie. Gelukkig voelde deze vrouw – waarschijnlijk zelf ook moeder- ook wel aan dat dat te kort door de bocht was. Door mijn snikken heen bond ze vrij snel in.
Het is niet meer dan normaal om verdriet te hebben om het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap. Onderzoek laat zien dat wat je voelt dus ook technisch te verklaren is. Laat je dus niet gek maken met opmerkingen als "maar het kindje was er toch nog niet?" of "kom op, stel je niet aan". Haal desnoods dit bericht er bij om een traumatische ervaring op een technische manier uit te kunnen leggen.
Reactie plaatsen
Reacties