Je kleurenpalet uitbreiden

Gepubliceerd op 18 november 2021 om 13:33

Elk mens heeft een bepaald bereik. Vaak hangt dit samen met leeftijd, maar de levenservaring is nog belangrijker. Hier volgt een samenvatting van het prachtig verhaal van Marleen Vertommen, voorzitter van de werkgroep Met Lege Handen. Laat het je raken.

 

“Twaalf kleurpotloden. Groen voor de blaadjes, bruin voor de stam. Rood voor de bloemen, geel voor de zon en blauw voor de lucht. Wat was ik blij met mijn nieuwe kleurdoos!

 

Toen rood nog maar een stompje was kreeg ik een nieuwe doos. Vierentwintig kleurpotloden, wat een keuze! Mijn tekeningen veranderden. Ik greeg meer inspiratie, de tekeningen steeds meer kleur.

 

Nog later droomde ik van een kleurdoos met twee verdiepingen. Jarenlater kreeg ik zo’n mooie kleurdoos met twee verdiepingen van mijn man. Onmiddellijk begon ik te tekenen. Bij elk potlood dat ik uit de doos peuterde werd ik onzekerder. Wat vroeger vanzelf ging en normaal leek was plots verdwenen. Mijn spontane creativiteit verlamde. De kleurdoos verdween in de kast.

 

Zo ging het ook met mij. De herinnering aan mijn kindertijd was zo mooi en eenvoudig. Ik kleurde mijn leven met basiskleuren.

 

Later kwam verliefdheid, soms angsten en andere emoties bij die ik inkleurde met vierentwintig kleuren.

 

Ik werd zwanger van mijn dochter en mijn kleurdoos werd groter. Elise stierf na een kort en intens leventje van twee dagen. Gommaar, mijn zoon, liet zijn leven op de veiligste plek ter wereld, in mijn buik.

 

Daar zat ik plots met mijn twee verdiepingen aan emoties. Een doos intense en felle gevoelens, allemaal tegelijkertijd. Grote trots omdat ik moeder was geworden, diep verdriet omdat mijn kind dood is. Schuldgevoel omdat ik geen leven kon schenken. Allesoverweldigende liefde voor mijn meisje en mijn jongen.

 

Ik vond niet de juiste potloden om mijn leven in te kleuren. Had ik maar gewoon een kleurdoos van twaalf potloden. Langzaam hebben Elise en Gommaar mijn doos met twee verdiepingen terug uit de kast gehaald. Zij hebben me stap voor stap nieuwe kleuren en tinten aangereikt. Ik durf nu intens gelukkig te zijn, zoveel dat ik huil van vreugde. En ik durf nu te treuren, en zoveel verdriet te hebben dat het pijn doet.

 

Mijn kinderen hebben mij geleerd te leven met alle kleuren uit mijn doos. Zij hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. En dat is zo de moeite waard."

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.