Wanneer je het verdriet toelaat komt er ruimte voor erkenning. Dit kan gepaard gaan met heftig verdriet. Weet dat dit verdriet overgaat, het is vaak kort en intens. Je hebt misschien fysieke klachten zoals slapeloosheid, hoofdpijn, geen eetlust of juist overeten. Verdriet maakt erg moe. Je energie raakt er van op.
Je kunt er ook somber van worden, neerslachtig en zelfs depressief. Door je er tegen te verzetten komt het vast te zitten in je lichaam en hoofd. Je kunt ook nergens zin in hebben of nergens energie voor kunnen opbrengen. Dat is vooral lastig als er andere kinderen zijn of als je weer aan het werk gaat.
Een bepaalde rusteloosheid kan sluimerend op de achtergrond aanwezig zijn. Alsof je continu iets moet doen. Als je maar bezig bent. Dat is een manier van je lichaam om het verdriet nog niet helemaal toe te hoeven laten. Het verdriet kan namelijk heel groot zijn. Overweldigend groot.
Soms wordt er gesproken over verdriet doorleven. Daar hoort bij dat je je bewust wordt van je verdriet, dat je het accepteert en dat je spontaan laat gebeuren wat je nodig hebt. Dat kan betekenen dat je een bad neemt, of juist een wandeling in de natuur maakt of gewoonweg heel hard huilt. Zodra je alles wat er is er laat zijn ontstaat opluchting, rust en stevigheid. Alsof je weer kunt ademhalen. Alsof je een zware jas van je af gooit.
Het is dus uiteindelijk belangrijk dat je de 'elephant in the room' aankijkt.
Reactie plaatsen
Reacties